وقت نماز تنگ است بايد تيمم كند، و اگر وقت دارد احتياط واجب آن است كه صبر كند تا آب صاف شود و وضو بگيرد.

شرط سوم: آن كه آب وضو و فضايى كه در آن وضو مى‌گيرد مباح باشد.

مسأله 273- وضو با آب غصبى و با آبى كه معلوم نيست‌ [1] صاحب آن راضى است يا نه، حرام و باطل است، و نيز اگر آب وضو از صورت و دست‌ها در جاى غصبى بريزد، چنانچه در غير آن‌جا نتواند وضو بگيرد، وضوى او باطل مى‌باشد [2]. و اگر در غير آن‌جا بتواند وضو بگيرد وضو صحيح است.

مسأله 274- وضو گرفتن از حوض مدرسه‌اى كه انسان نمى‌داند آن حوض را براى همه مردم وقف كرده‌اند يا براى محصلين همان مدرسه، در صورتى كه معمولًا مردم از آب آن وضو بگيرند اشكال ندارد.

مسأله 275- كسى كه نمى‌خواهد در مسجدى نماز بخواند اگر نداند حوض آن را براى همه مردم وقف كرده‌اند يا براى كسانى كه در آن‌جا نماز مى‌خوانند، نمى‌تواند از حوض آن وضو بگيرد، ولى اگر معمولًا كسانى هم كه نمى‌خواهند در آن‌جا نماز بخوانند از حوض آن وضو مى‌گيرند، مى‌تواند از حوض آن وضو بگيرد.

مسأله 276- وضو گرفتن از حوض تيمچه‌ها و مسافرخانه‌ها و مانند اينها براى كسانى كه ساكن آن‌جاها نيستند، در صورتى صحيح است كه معمولًا كسانى هم كه ساكن آن‌جاها نيستند، با آب آنها وضو بگيرند.

مسأله 277- وضو گرفتن در نهرهاى بزرگ اگر چه انسان نداند كه صاحب آنها راضى است، اشكال ندارد ولى اگر صاحب آنها از وضو گرفتن نهى كند احتياط

[1] مگر آن كه بداند كه پيش از اين صاحبش راضى بود و نداند كه از رضايتش برگشته كه دراين صورت جايز و صحيح است.

[2] نمى‌باشد.