آن را پيدا كرده تا يك هفته‌ [1] روزى دو مرتبه و بعد تا يك ماه هفته‌اى يك مرتبه و بعد تا يك سال ماهى يك مرتبه در محل اجتماع مردم اعلان كند.

مسأله 2576- اگر انسان خودش نخواهد اعلان كند مى‌تواند به كسى كه اطمينان دارد بگويد كه از طرف او اعلان نمايد.

مسأله 2577- اگر تا يك سال اعلان كند و صاحب مال پيدا نشود مى‌تواند آن را براى خود بردارد به قصد اين كه هر وقت صاحبش پيدا شد عوض آن را به او بدهد، يا براى او نگهدارى كند كه هر وقت پيدا شد به او بدهد، ولى احتياط مستحب آن است كه از طرف صاحبش صدقه بدهد.

مسأله 2578- اگر بعد از آن كه يك سال اعلان كرد و صاحب مال پيدا نشد مال را براى صاحبش نگهدارى كند و از بين برود، چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى نكرده و تعدى يعنى زياده‌روى هم ننموده ضامن نيست ولى اگر از طرف صاحبش صدقه داده باشد، يا براى خود برداشته باشد، در هر صورت ضامن است.

مسأله 2579- كسى كه مالى را پيدا كرده، اگر عمداً به دستورى كه گفته شد اعلان نكند، گذشته از اين كه معصيت كرده، باز هم واجب است اعلان كند.

مسأله 2580- اگر بچه نابالغ چيزى پيدا كند، ولىّ او بايد اعلان نمايد.

مسأله 2581- اگر انسان در بين سالى كه اعلان مى‌كند از پيدا شدن صاحب مال نا اميد شود و بخواهد آن را صدقه بدهد اشكال دارد [2].

مسأله 2582- اگر در بين سالى كه اعلان مى‌كند مال از بين برود، چنانچه در نگهدارى‌

[1] بايد در تمام سال به قدرى تعريف كند كه نگويند مسامحه كرده و اگر در هفته اول هرروز و بعد تا آخر سال هفته يك مرتبه تعريف كند كافى است و اما ماهى يك مرتبه مشكل است.

[2] اشكال ندارد و بايد صدقه بدهد و ملك خود نكند به احتياط واجب.