مسأله 2411- اگر انسان بداند زنى شوهر دارد و با او ازدواج كند بايد از او جدا شود و احتياط واجب‌ [1] آن است كه بعداً هم او را براى خود عقد نكند.

مسأله 2412- زن شوهردار اگر زنا بدهد بر شوهر خود حرام نمى‌شود و چنانچه توبه نكند و بر عمل خود باقى باشد، بهتر است كه شوهر، او را طلاق دهد ولى بايد مهرش را بدهد.

مسأله 2413- زنى را كه طلاق داده‌اند و زنى كه صيغه بوده و شوهرش مدت او را بخشيده يا مدتش تمام شده، چنانچه بعد از مدتى شوهر كند و بعد شك كند كه موقع عقد شوهر دوم عدّه شوهر اول تمام بوده يا نه، بايد به شك خود اعتنا نكند.

مسأله 2414- مادر و خواهر و دختر پسرى كه لواط داده بر لواط كننده حرام است اگرچه لواط كننده و لواط دهنده بالغ نباشند. ولى اگر گمان كند كه دخول شده، يا شك كند كه دخول شده يا نه، بر او حرام نمى‌شوند.

مسأله 2415- اگر با مادر يا خواهر يا دختر كسى ازدواج نمايد و بعد از ازدواج با آن كس لواط كند آنها بر او حرام نمى‌شوند.

مسأله 2416- اگر كسى در حال احرام كه يكى از كارهاى حج است، با زنى ازدواج نمايد عقد او باطل است، و چنانچه مى‌دانسته كه زن گرفتن بر او حرام است، ديگر نمى‌تواند آن زن را عقد كند.

مسأله 2417- اگر زنى كه در حال احرام است با مردى كه در حال احرام نيست ازدواج كند عقد او باطل است، و اگر زن مى‌دانسته كه ازدواج كردن در حال احرام حرام است احتياط واجب آن است كه بعداً با آن مرد ازدواج نكند.

مسأله 2418- اگر مرد طواف نساء را كه يكى از كارهاى حج است به‌جا نياورد، زنش‌

[1] بلكه اقوا همين است.