احكام اجاره‌

مسأله 2181- اجاره دهنده و كسى كه چيزى را اجاره مى‌كند بايد مكلف و عاقل باشند و به اختيار خودشان اجاره را انجام دهند و نيز بايد در مال خود حق تصرف داشته باشند، پس سفيهى‌ [1] كه مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف مى‌كند چون حق ندارد در مال خود تصرف نمايد اگر چيزى را اجاره كند، يا اجاره دهد صحيح نيست.

مسأله 2182- انسان مى‌تواند از طرف ديگرى وكيل شود و مال او را اجاره دهد.

مسأله 2183- اگر ولىّ، يا قيّم بچه مال او را اجاره دهد، يا خود او را اجير ديگرى نمايد اشكال ندارد. و اگر مدتى از زمان بالغ شدن او را جزء مدت اجاره قرار دهد، بعد از آن كه بچه بالغ شد، مى‌تواند بقيه اجاره را به‌هم بزند، ولى هرگاه طورى بوده كه اگر مقدارى از زمان بالغ بودن بچه را جزء مدت اجاره نمى‌كرد، بر خلاف مصلحت بچه بود، نمى‌تواند اجاره را به‌هم بزند.

مسأله 2184- بچه صغيرى را كه ولىّ ندارد بدون اجازه مجتهد نمى‌شود اجير كرد، و كسى كه به مجتهد دسترسى ندارد، مى‌تواند از چند نفر [2] مؤمن كه عادل باشند، اجازه بگيرد و او را اجير نمايد.

[1] اگر سفيه به حكم حاكم منع از تصرف شده باشد.

[2] از يك نفر كافى است.