حاضر نباشد مى‌تواند معامله را به‌هم بزند.

مسأله 2142- در چهار صورت اگر خريدار بفهمد مال عيبى دارد نمى‌تواند معامله را به‌هم بزند، يا تفاوت قيمت بگيرد: اول: آن كه موقع خريدن، عيب مال را بداند. دوم: به عيب مال راضى شود. سوم: در وقت معامله بگويد: اگر مال عيبى داشته باشد، پس نمى‌دهم و تفاوت قيمت هم نمى‌گيرم. چهارم: فروشنده در وقت معامله بگويد: اين مال را با هر عيبى كه دارد مى‌فروشم، ولى اگر عيبى را معيّن كند و بگويد مال را با اين عيب مى‌فروشم و معلوم شود عيب ديگرى هم دارد، خريدار مى‌تواند براى عيبى كه فروشنده معيّن نكرده مال را پس دهد، يا تفاوت بگيرد.

مسأله 2143- در سه صورت اگر خريدار بفهمد مال عيبى دارد، نمى‌تواند معامله را به‌هم بزند، ولى مى‌تواند تفاوت قيمت بگيرد:

اول: آن كه بعد از معامله در مال تصرف كند [1].

دوم: بعد از معامله بفهمد مال عيب دارد و فقط حق برگرداندن آن را ساقط كند.

سوم: بعد از تحويل گرفتن مال، عيب ديگرى در آن پيدا شود. ولى اگر حيوان معيوبى را بخرد و پيش از گذشتن سه روز، عيب ديگرى پيدا كند اگرچه آن را تحويل گرفته باشد باز هم مى‌تواند آن را پس دهد، و نيز اگر فقط خريدار تا مدتى حق به‌هم زدن معامله را داشته باشد و در آن مدت، مال عيب ديگرى پيدا كند، اگرچه آن را تحويل گرفته باشد، مى‌تواند معامله را به‌هم بزند.

مسأله 2144- اگر انسان مالى داشته باشد كه خودش آن را نديده و ديگرى خصوصيات آن را براى او گفته باشد، چنانچه او همان خصوصيات را به مشترى بگويد و آن را بفروشد و بعد از فروش بفهمد كه بهتر از آن بوده مى‌تواند معامله را به‌هم بزند.

[1] به طورى كه تغييرى در مال پيدا شود كه گفته شود مال به آن طور كه خريده شده و تحويل داده شده باقى نمانده.