واجب‌ [1] بايد تيمم كند و روزه بگيرد و قضاى آن را هم به‌جا آورد.

مسأله 1631- اگر جنب در ماه رمضان غسل را فراموش كند و بعد از يك روز يادش بيايد، بايد روزه آن روز را قضا نمايد و اگر بعد از چند روز يادش بيايد، بايد روزه هر چند روزى را كه يقين دارد جنب بوده قضا نمايد مثلًا اگر نمى‌داند سه روز جنب بوده يا چهار روز، بايد روزه سه روز را قضا كند.

مسأله 1632- كسى كه در شب ماه رمضان براى هيچ كدام از غسل و تيمم وقت ندارد، اگر خود را جنب كند، روزه‌اش باطل است و قضا و كفاره بر او واجب مى‌شود، ولى اگر براى تيمم وقت دارد، چنانچه خود را جنب كند، بنابر احتياط واجب‌ [2] بايد تيمم نمايد و روزه بگيرد و قضاى آن را هم به‌جا آورد.

مسأله 1633- اگر براى آن كه بفهمد وقت دارد يا نه، جست‌وجو نمايد و گمان كند كه به اندازه غسل وقت دارد و خود را جنب كند و بعد بفهمد وقت تنگ بوده چنانچه تيمم كند روزه‌اش صحيح است و اگر بدون جست‌وجو گمان كند كه وقت دارد و خود را جنب نمايد و بعد بفهمد وقت تنگ بوده و با تيمم روزه بگيرد، بنابر احتياط واجب‌ [3] بايد روزه آن روز را قضا كند.

مسأله 1634- كسى كه در شب ماه رمضان جنب است و مى‌داند كه اگر بخوابد تا صبح بيدار نمى‌شود، نبايد بخوابد و چنانچه بخوابد و تا صبح بيدار نشود، روزه‌اش باطل است و قضا و كفاره بر او واجب مى‌شود.

مسأله 1635- هرگاه جنب در شب ماه رمضان بخوابد و بيدار شود، احتياط واجب‌ [4]

[1] واجب نيست و با تيمم روزه‌اش صحيح است.

[2] واجب نيست و با تيمم روزه‌اش صحيح است.

[3] واجب نيست.

[4] واجب نيست.