مسأله 1549- هرگاه شك كند كه اجير عمل را انجام داده يا نه اگرچه بگويد انجام داده‌ام، بايد دوباره اجير بگيرد. ولى اگر شك كند كه عمل او صحيح بوده يا نه، گرفتن اجير لازم نيست.

مسأله 1550- كسى را كه عذرى دارد و مثلًا با تيمم‌ [1] يا نشسته نماز مى‌خواند نمى‌شود براى نمازهاى ميت اجير كرد، اگرچه نماز ميت هم همان طور قضا شده باشد.

مسأله 1551- مرد براى زن و زن براى مرد مى‌تواند اجير شود و در بلند خواندن و آهسته خواندن نماز بايد به تكليف خود عمل نمايد.

مسأله 1552- قضاى نمازهاى ميت بايد به ترتيب خوانده شود [2]، و اگر ترتيب آنها را نمى‌دانند بايد با اجير شرط كنند به قدرى نماز بخواند كه ترتيب به عمل آيد.

مسأله 1553- اگر با اجير شرط كنند كه عمل را به طور مخصوصى انجام دهد، بايد همان طور به‌جا آورد. و اگر با او شرط نكنند، بايد در آن عمل به تكليف خود رفتار نمايد، و احتياط مستحب آن است كه از وظيفه خودش و ميت هر كدام كه به احتياط نزديك‌تر است به آن عمل كند مثلًا اگر وظيفه ميت گفتن سه مرتبه تسبيحات اربعه بوده و تكليف او يك مرتبه است، سه مرتبه بگويد.

مسأله 1554- اگر با اجير شرط نكنند كه نماز را با چه مقدار از مستحبات آن بخواند، بايد مقدارى از مستحبات نماز را كه معمول است به‌جا آورد.

مسأله 1555- اگر انسان چند نفر را براى نماز قضاى ميت اجير كند، بايد براى هر كدام آنها وقتى را معيّن نمايد [3] مثلًا اگر با يكى از آنها قرار گذاشت كه از صبح تا ظهر نماز قضا بخواند با ديگرى قرار بگذارد كه از ظهر تا شب بخواند. و نيز بايد نمازى را كه در

[1] در تيمم و جبيره بنابر احتياط واجب.

[2] لازم نيست به ترتيب خوانده شود، مگر آن كه بدانند ميت مى‌دانسته كدام يك اول فوت‌شده و كدام يك بعد از آن و همچنين.

[3] اين دستور وقتى لازم است كه بدانند ميت ترتيب فوت نمازش را مى‌دانسته و الّا لازم‌نيست و چند نفر با هم مى‌توانند قضا به‌جا آورند.