مسأله 1502- كسى كه چند نماز آيات بر او واجب است، اگر همه آنها براى يك چيز بر او واجب شده باشد، مثلًا سه مرتبه خورشيد گرفته و نماز آنها را نخوانده است موقعى كه قضاى آنها را مى‌خواند، لازم نيست معيّن كند كه براى كدام دفعه آنها باشد و همچنين است اگر چند نماز براى رعد و برق و بادهاى سياه و سرخ و مانند اينها بر او واجب شده باشد ولى اگر براى آفتاب گرفتن و ماه گرفتن و زلزله، يا براى دو تاى اينها نمازهايى بر او واجب شده باشد بنابر احتياط واجب، بايد موقع نيت، معيّن كند نماز آياتى را كه مى‌خواند براى كدام يك آنها است.

مسأله 1503- چيزهايى كه نماز آيات براى آنها واجب است، در هر شهرى اتفاق بيفتد، فقط مردم همان شهر بايد نماز آيات بخوانند و بر مردم جاهاى ديگر واجب نيست، ولى اگر مكان آنها به قدرى نزديك باشد كه با آن شهر يكى حساب شود، نماز آيات بر آنها هم واجب است.

مسأله 1504- از وقتى كه خورشيد يا ماه شروع به گرفتن مى‌كند انسان بايد نماز آيات را بخواند و بنابر احتياط واجب، بايد به قدرى تأخير نيندازد كه شروع به بازشدن كند.

مسأله 1505- اگر خواندن نماز آيات را به قدرى تأخير بيندازد كه آفتاب يا ماه شروع به باز شدن كند، بنابر احتياط واجب بايد نيت ادا و قضا نكند ولى اگر بعد از بازشدن تمام آن، نماز بخواند بايد نيت قضا نمايد.

مسأله 1506- اگر مدت گرفتن خورشيد يا ماه به اندازه خواندن يك ركعت نماز يا كمتر باشد، نمازى كه مى‌خواند ادا [1] است. و همچنين است اگر مدت گرفتن آنها بيشتر باشد ولى انسان نماز را نخواند، تا به اندازه خواندن يك ركعت به آخر وقت آن مانده باشد.

مسأله 1507- موقعى كه زلزله و رعد و برق و مانند اينها اتفاق مى‌افتد، انسان بايد فوراً

[1] در اين فرض واجب بودن نماز آيات بنابر احتياط است.