بخواند و اگر براى سوره وقت ندارد، بايد «حمد» را تمام كند و در ركوع يا سجده خود را به امام برساند، ولى اگر در سجده به امام برسد، بهتر است كه احتياطاً نماز را دوباره بخواند.

مسأله 1452- كسى كه مى‌داند اگر سوره يا قنوت را تمام كند به ركوع امام نمى‌رسد، چنانچه عمداً سوره يا قنوت را بخواند و به ركوع نرسد نمازش اشكال دارد [1].

مسأله 1453- كسى كه اطمينان دارد كه اگر سوره را شروع كند يا تمام نمايد به ركوع امام مى‌رسد، احتياط واجب آن است كه سوره را شروع كند يا اگر شروع كرده تمام نمايد.

مسأله 1454- كسى كه يقين دارد، اگر سوره را بخواند به ركوع امام مى‌رسد، چنانچه سوره را بخواند و به ركوع نرسد نمازش صحيح است.

مسأله 1455- اگر امام ايستاده باشد و مأموم نداند كه در كدام ركعت است مى‌تواند اقتدا كند، ولى بايد «حمد» و سوره را به قصد قربت بخواند و اگر چه بعد بفهمد كه امام در ركعت اول يا دوم بوده، نمازش صحيح است.

مسأله 1456- اگر به خيال اين كه امام در ركعت اول يا دوم است «حمد» و سوره نخواند و بعد از ركوع بفهمد كه در ركعت سوم يا چهارم بوده نمازش صحيح است.

ولى اگر پيش از ركوع بفهمد، بايد «حمد» و سوره را بخواند و اگر وقت ندارد، فقط «حمد» را بخواند و در ركوع يا سجده خود را به امام برساند.

مسأله 1457- اگر به خيال اين كه امام در ركعت سوم يا چهارم است «حمد» و سوره بخواند و پيش از ركوع يا بعد از آن بفهمد كه در ركعت اول يا دوم بوده، نمازش صحيح است. و اگر در بين «حمد» و سوره بفهمد، لازم نيست‌ [2] آنها را تمام كند.

[1] نمازش صحيح است.

[2] بلكه در بعض موارد لازم است تمام كند چنانچه مى‌آيد.