در صورتى كه ممكن باشد بنابر احتياط واجب بايد نماز قضاى آن روز را پيش از نماز ادا بخواند.

مسأله 1394- اگر در بين نماز يادش بيايد كه يك نماز يا بيشتر از همان روز از او قضا شده يا فقط يك نماز قضا از روزهاى پيش دارد، چنانچه وقت وسعت دارد و ممكن است نيت را به نماز قضا برگرداند، بنابر احتياط واجب‌ [1] بايد نيت نماز قضا كند مثلًا اگر در نماز ظهر پيش از تمام شدن ركعت دوم يادش بيايد كه نماز صبح آن روز قضا شده در صورتى كه وقت نماز ظهر تنگ نباشد احتياطاً بايد نيت را به نماز صبح برگرداند و آن را دو ركعتى تمام كند بعد نماز ظهر را بخواند ولى اگر وقت تنگ است يا نمى‌تواند نيت را به نماز قضا برگرداند مثلًا در ركوع ركعت سوم نماز ظهر يادش بيايد كه نماز صبح را نخوانده، چون اگر بخواهد نيت نماز صبح كند يك ركوع كه ركن است زياد مى‌شود، نبايد نيت را به قضاى صبح برگرداند.

مسأله 1395- اگر از روزهاى گذشته نمازهاى قضا دارد و يك نماز يا بيشتر هم از همان روز از او قضا شده، چنانچه براى قضاى تمام آنها وقت ندارد، يا نمى‌خواهد همه را در آن روز بخواند، مستحب است نماز قضاى آن روز را پيش از نماز ادا بخواند ولى بايد [2] بعد از خواندن قضاى نمازهاى سابق دوباره نماز قضايى را كه در آن روز پيش از نماز ادا خوانده به‌جا آورد.

مسأله 1396- تا انسان زنده است اگرچه از خواندن نماز قضاهاى خود عاجز باشد، ديگرى نمى‌تواند نمازهاى او را قضا نمايد.

مسأله 1397- نماز قضا را با جماعت مى‌شود خواند، چه نماز امام جماعت ادا باشد يا

[1] واجب نيست.

[2] در صورتى كه نمازهاى گذشته را بداند به چه ترتيب فوت شده و الّا محل اشكال است‌و احتياط واجب آن است كه ذكر شده.