مسأله 1280- اگر بفهمد نماز را پيش از وقت خوانده، يا پشت به قبله يا به طرف راست يا به طرف چپ قبله به‌جا آورده، بايد دوباره بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد.

نماز مسافر

مسافر بايد نماز ظهر و عصر و عشا را با هشت شرط، شكسته به‌جا آورد؛ يعنى دو ركعت بخواند:

شرط اول: آن كه سفر او كمتر از هشت فرسخ شرعى نباشد و فرسخ شرعى تقريباً پنج كيلومتر و نيم است.

مسأله 1281- كسى كه رفتن و برگشتن او هشت فرسخ است، اگر در يك شب و يك روز برود و برگردد، مثلًا اگر روز برود همان روز يا شب آن برگردد، چنانچه رفتن او كمتر از چهار فرسخ نباشد، بايد نماز را شكسته بخواند. بنابراين اگر رفتن سه فرسخ و برگشتن پنج فرسخ باشد، بايد نماز را تمام؛ يعنى چهار ركعتى، بخواند.

مسأله 1282- اگر رفتن و برگشتن هشت فرسخ باشد ولى روزى كه مى‌رود، همان روز يا شب آن برنگردد، مثلًا امروز برود و فردا برگردد، به اندازه‌اى كه ممكن است، بايد احتياط را مراعات كند [1]؛ يعنى نماز را هم تمام و هم شكسته بخواند و روزه بگيرد و قضاى آن را هم به‌جا آورد.

مسأله 1283- اگر سفر مختصرى از هشت فرسخ كمتر باشد، يا انسان نداند كه سفر او هشت فرسخ است يا نه، نبايد نماز را شكسته بخواند و چنانچه شك كند كه سفر او هشت فرسخ است يا نه، در صورتى كه تحقيق كردن برايش مشقت دارد، بايد نمازش را تمام بخواند و اگر مشقت ندارد بنابر احتياط واجب بايد تحقيق كند كه اگر دو عادل بگويند، يا بين مردم معروف باشد كه سفر او هشت فرسخ است نماز را شكسته بخواند.

[1] لازم نيست مراعات كند.