مسأله 1269- اگر بداند سجده يا تشهد را فراموش كرده و شك كند كه پيش از ركوع ركعت بعد به‌جا آورده يا نه، احتياط واجب آن است كه آن را قضا نمايد.

مسأله 1270- كسى كه بايد سجده يا تشهد را قضا نمايد، اگر براى كار ديگرى هم سجده سهو بر او واجب شود، بايد بعد از نماز سجده يا تشهد را قضا نمايد، بعد سجده سهو را به‌جا آورد.

مسأله 1271- اگر شك دارد كه بعد از نماز، قضاى سجده يا تشهد فراموش شده را به‌جا آورده يا نه، چنانچه وقت نماز نگذشته، بايد سجده يا تشهد را قضا نمايد، و اگر وقت نماز گذشته قضاى آن مستحب‌ [1] است.

كم و زياد كردن اجزا و شرايط نماز

مسأله 1272- هرگاه چيزى از واجبات نماز را عمداً كم يا زياد كند، اگرچه يك حرف آن باشد، نماز باطل است.

مسأله 1273- اگر به واسطه ندانستن مسأله، چيزى از واجبات نماز را كم يا زياد كند نماز باطل‌ [2] است. ولى چنانچه به واسطه ندانستن مسأله «حمد» و سوره نماز صبح و مغرب و عشا را آهسته بخواند، يا «حمد» و سوره نماز ظهر و عصر را بلند بخواند، يا در مسافرت نماز ظهر و عصر و عشا را چهار ركعتى بخواند، نمازش صحيح است.

مسأله 1274- اگر در بين نماز بفهمد وضو يا غسلش باطل بوده يا بدون وضو يا غسل مشغول نماز شده، بايد نماز را به‌هم بزند و دوباره با وضو يا غسل بخواند، و اگر بعد از نماز بفهمد بايد دوباره نماز را با وضو يا غسل به‌جا آورد و اگر وقت گذشته قضا نمايد.

[1] واجب است بنابر احتياط.

[2] در ركن‌هاى نماز بنابر اقوا و در غير آنها بنابر احتياط واجب اگرچه صحت در غير ركن‌هابعيد نيست.