مسأله 1119- اگر ركنى را فراموش كند و چيزى را كه بعد از آن است و ركن نيست به‌جا آورد، مثلًا پيش از آن كه دو سجده كند تشهد بخواند، بايد ركن را به‌جا آورد و آنچه را اشتباهاً پيش از آن خوانده دوباره بخواند.

مسأله 1120- اگر چيزى را كه ركن نيست فراموش كند و ركن بعد از آن را به‌جا آورد، مثلًا «حمد» را فراموش كند و مشغول ركوع شود، نمازش صحيح است.

مسأله 1121- اگر چيزى را كه ركن نيست فراموش كند و چيزى را كه بعد از آن است و آن هم ركن نيست به‌جا آورد، مثلًا «حمد» را فراموش كند و سوره را بخواند چنانچه مشغول ركن بعد شده باشد، مثلًا در ركوع يادش بيايد كه «حمد» را نخوانده، بايد بگذرد و نماز او صحيح است، و اگر مشغول ركن بعد نشده باشد، بايد آنچه را فراموش كرده به‌جا آورد و بعد از آن، چيزى را كه اشتباهاً جلوتر خوانده دوباره بخواند.

مسأله 1122- اگر سجده اول را به خيال اين كه سجده دوم است، يا سجده دوم را به خيال اين كه سجده اول است به‌جا آورد، نماز صحيح است و سجده اول او سجده اول و سجده دوم او سجده دوم حساب مى‌شود.

مُوالات‌

مسأله 1123- انسان بايد نماز را با موالات بخواند؛ يعنى كارهاى نماز مانند ركوع و سجود و تشهد را پشت سر هم به‌جا آورد و چيزهايى را كه در نماز مى‌خواند به طورى كه معمول است پشت سرهم بخواند، و اگر به قدرى بين آنها فاصله بيندازد كه نگويند نماز مى‌خواند نمازش باطل است.

مسأله 1124- اگر در نماز سهواً بين حرف‌ها يا كلمات فاصله بيندازد و فاصله به قدرى نباشد كه صورت نماز از بين برود چنانچه مشغول ركن بعد نشده باشد، بايد آن حرف‌ها يا كلمات را به طور معمول بخواند و اگر مشغول ركن بعد شده باشد، نمازش صحيح است.