ماهى و پشه خون جهنده ندارد، پاك مى‌باشد.

مسأله 98- اگر حيوان حلال گوشت را به دستورى كه در شرع معيّن شده بكشند و خون آن به مقدار معمول بيرون آيد، خونى كه در بدنش مى‌ماند، پاك است، ولى اگر به علت نفس كشيدن يا به واسطه اين كه سر حيوان در جاى بلندى بوده خون به بدن حيوان برگردد، آن خون نجس است.

مسأله 99- بنابر احتياط واجب‌ [1] از تخم مرغى كه ذره‌اى خون در آن است بايد اجتناب كرد. ولى اگر خون در زرده باشد تا پوست نازك روى آن پاره نشده سفيده پاك مى‌باشد.

مسأله 100- خونى كه گاهى موقع دوشيدن شير ديده مى‌شود نجس است و شير را نجس مى‌كند.

مسأله 101- خونى كه از لاى دندان‌ها مى‌آيد، اگر به واسطه مخلوط شدن با آب دهان از بين برود، پاك است، ولى احتياط واجب‌ [2] آن است كه آن را فرو نبرند.

مسأله 102- خونى كه به واسطه كوبيده شدن، زير ناخن يا زير پوست مى‌ميرد، اگر طورى شود كه ديگر به آن خون نگويند، پاك است، و اگر به آن خون بگويند نجس است‌ [3] و در اين صورت چنانچه ناخن يا پوست سوراخ شود، اگر مشقت ندارد بايد براى وضو و غسل خون را بيرون آورند و اگر مشقت دارد بايد اطراف آن را به طورى كه نجاست زياد نشود، بشويند و پارچه يا چيزى مثل پارچه، بر آن بگذارند و روى پارچه دست تر بكشند و تيمم هم بكنند.

[1] اين احتياط واجب نيست، بلى خوردن آن خون حرام است ليكن نجس نيست، و اگرخون را با زرده تخم مرغ به‌هم بزنند كه از بين برود خوردن زرده مانع ندارد.

[2] اين احتياط واجب نيست.

[3] تا زير پوست است و ظاهر نشده پاك است.