تشهّد

مسأله 1109- در ركعت دوم تمام نمازهاى واجب و ركعت سوم نماز مغرب و ركعت چهارم نماز ظهر و عصر و عشا بايد انسان بعد از سجده دوم بنشيند و در حال آرام بودن بدن تشهد بخواند؛ يعنى بگويد:

«اشْهَدُ انْ لا الهَ الَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَاشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ اللّهُمَّ صَلِّ عَلى‌ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ»

واحتياط واجب‌ [1] آن است كه به غير اين ترتيب نگويد.

مسأله 1110- كلمات تشهد بايد به عربى صحيح و به طورى كه معمول است پشت سر هم گفته شود.

مسأله 1111- اگر تشهد را فراموش كند و بايستد و پيش از ركوع يادش بيايد كه تشهد را نخوانده، بايد بنشيند و تشهد را بخواند و دوباره بايستد و آنچه بايد در آن ركعت خوانده شود بخواند و نماز را تمام كند و بنابر احتياط واجب‌ [2] بعد از نماز، براى ايستادن بيجا، دو سجده سهو به‌جا آورد. و اگر در ركوع يا بعد از آن يادش بيايد، بايد نماز را تمام كند و بعد از سلام نماز، تشهد را قضا كند، و براى تشهد فراموش شده دو سجده سهو به‌جا آورد.

مسأله 1112- مستحب است در حال تشهد بر ران چپ بنشيند و روى پاى راست را به كف پاى چپ بگذارد و پيش از تشهد بگويد:

«الْحَمْدُ للَّهِ»

يا بگويد:

«بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ وَالْحَمْدُ للَّهِ وَخَيْرُ الْاسْماءِ للَّهِ»

و نيز مستحب است دست‌ها را بر ران‌ها بگذارد و انگشت‌ها را به يكديگر بچسباند و به دامان خود نگاه كند و بعد از تمام شدن تشهد بگويد:

«وَتَقَبَّلْ شَفاعَتَهُ وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ».

[1] بلكه اقوا آن است كه به همين ترتيب بگويند.

[2] واجب نبودن سجده سهو براى ايستادن بيجا خالى از قوّت نيست و براى تشهدفراموش شده در صورت دوم بنابر احتياط واجب است دو سجده سهو به‌جا آورد.