و بهترين آنها اين است كه بعد از قطع شدن بول، اگر مخرج غائط نجس شده، اول آن را تطهير كنند، بعد سه دفعه با انگشت ميانه دست چپ از مخرج غائط تا بيخ آلت بكشند و بعد شست را روى آلت و انگشت پهلوى شست را زير آن بگذارند و سه مرتبه تا ختنه‌گاه بكشند و پس از آن سه مرتبه سر آلت را فشار دهند.

مسأله 74- آبى كه گاهى بعد از ملاعبه و بازى كردن از انسان خارج مى‌شود و به آن مَذى مى‌گويند پاك است. و نيز آبى كه گاهى بعد از منى بيرون مى‌آيد و به آن وَذى گفته مى‌شود و آبى كه گاهى بعد از بول بيرون مى‌آيد و به آن وَدى مى‌گويند، اگر بول به آن نرسيده باشد، پاك است. و چنانچه انسان بعد از بول استبراء كند و بعد آبى از او خارج شود و شك كند كه بول است يا يكى از اينها، پاك مى‌باشد.

مسأله 75- اگر انسان شك كند استبراء كرده يا نه، و رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه، نجس مى‌باشد. و چنانچه وضو گرفته باشد باطل مى‌شود، ولى اگر شك كند استبرايى كه كرده درست بوده يا نه، و رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه، پاك مى‌باشد، وضو را هم باطل نمى‌كند.

مسأله 76- كسى كه استبراء نكرده اگر به واسطه آن كه مدتى از بول كردن او گذشته، يقين كند بول در مجرا نمانده است و رطوبتى ببيند و شك كند پاك است يا نه، آن رطوبت پاك مى‌باشد، وضو را هم باطل نمى‌كند.

مسأله 77- اگر انسان بعد از بول استبراء كند و وضو بگيرد، چنانچه بعد از وضو رطوبتى ببيند كه بداند يا بول است يا منى، واجب است احتياطاً غسل كند، وضو هم بگيرد. ولى اگر وضو نگرفته باشد فقط گرفتن وضو كافى است.

مسأله 78- براى زن استبراء از بول نيست و اگر رطوبتى ببيند و شك كند پاك است يا نه، پاك مى‌باشد، وضو و غسل او را هم باطل نمى‌كند.