شده است مثل بعضى از مدرسه‌ها. چهارم: روى قبر مؤمنين در صورتى كه بى‌احترامى به آنان باشد.

مسأله 65- در سه صورت، مخرج غائط فقط با آب پاك مى‌شود:

اول: آن كه با غائط، نجاست ديگرى مثل خون بيرون آمده باشد. دوم: آن كه نجاستى از خارج به مخرج غائط رسيده باشد. سوم: آن كه اطراف مخرج بيشتر از مقدار معمول آلوده شده باشد، و در غير اين سه صورت مى‌شود مخرج را با آب شست و يا به دستورى كه بعداً گفته مى‌شود با پارچه و سنگ و مانند اينها پاك كرد، اگرچه شستن با آب بهتر است.

مسأله 66- مخرج بول با غير آب پاك نمى‌شود، و در كر و جارى اگر بعد از برطرف شدن بول يك مرتبه بشويند كافى است، ولى با آب قليل بايد دو مرتبه شست‌ [1]، و بهتر است سه مرتبه شسته شود.

مسأله 67- اگر مخرج غائط را با آب بشويند، بايد چيزى از غائط در آن نماند، ولى باقى ماندن رنگ و بوى آن مانعى ندارد، و اگر در دفعه اول طورى شسته شود كه ذره‌اى از غائط در آن نماند، دوباره شستن لازم نيست.

مسأله 68- با سنگ و كلوخ و مانند اينها اگر خشك و پاك باشند مى‌شود مخرج غائط را تطهير كرد، و چنانچه رطوبت كمى داشته باشند كه به مخرج نرسد اشكال ندارد.

ولى بايد از سه دفعه كمتر نباشد اگر چه با يك مرتبه يا دو مرتبه مخرج پاكيزه شود [2].

[1] بنابر احتياط، اگر چه اقوا آن است كه يك مرتبه كافى است مگر آن كه بول از غيرمحل طبيعى بيرون آيد كه احتياط واجب دو مرتبه است، و در زن نيز همين حكم است ليكن احتياط مطلوب‌تر است، و سزاوار است كه احتياط به دو مرتبه خصوصاً در زن‌ها ترك نشود.

[2] ميزان پاكيزه شدن است اگرچه با يك مرتبه باشد و احتياط در سه مرتبه است.