را نشسته بخواند، دو نماز يك ركعتى نشسته بخواند.

مسأله 775- نافله ظهر و عصر و عشا را [1] در سفر نبايد خواند.

وقت نافله‌هاى يوميه‌

مسأله 776- نافله نماز ظهر پيش از نماز ظهر خوانده مى‌شود و وقت آن از اول ظهر است تا موقعى كه آن مقدار از سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا مى‌شود، به اندازه دو هفتم آن شود، مثلًا اگر درازى شاخص هفت وجب باشد، هر وقت مقدار سايه‌اى كه بعد از ظهر پيدا مى‌شود به دو وجب رسيد، آخر وقت نافله ظهر است.

مسأله 777- نافله عصر پيش از نماز عصر خوانده مى‌شود و وقت آن تا موقعى است كه آن مقدار از سايه شاخص كه بعد ازظهر پيدا مى‌شود، به چهار هفتم آن برسد و چنانچه بخواهد نافله ظهر يا نافله عصر را بعد از وقت آنها بخواند، بايد [2] نافله ظهر را بعد از نماز ظهر و نافله عصر را بعد از نماز عصر بخواند و بنابر احتياط واجب، نيت ادا و قضا نكند.

مسأله 778- وقت نافله مغرب بعد از تمام شدن نماز مغرب است تا وقتى كه سرخى طرف مغرب كه بعد از غروب كردن آفتاب در آسمان پيدا مى‌شود از بين برود.

مسأله 779- وقت نافله عشا بعد از تمام شدن نماز عشا تا نصف شب است و بهتر است بعد از نماز عشا بلافاصله خوانده شود.

مسأله 780- نافله صبح پيش از نماز صبح خوانده مى‌شود و وقت آن بعد از فجر اول است‌ [3] تا وقتى كه سرخى طرف مشرق پيدا شود. و نشانه فجر اول در وقت نماز صبح‌

بروجردى، حسين، رساله توضيح المسائل(آية الله العظمى بروجردى با حواشى امام خمينى (س) موسوعة الإمام الخميني 30 )، 1جلد، موسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى (س) - ايران - تهران، چاپ: 1، 1392 ه.ش.

[1] نافله عشا را به طور رجا مى‌توان به‌جا آورد.

[2] بهتر است.

[3] بعيد نيست كه وقت آن بعد از گذشتن از نصف شب به مقدار يازده ركعت نماز شب‌باشد، ولى احتياط آن است كه قبل از فجر اول نخواند مگر آن كه دنبال نماز شب بخواند كه مانع ندارد.