اذان صبح حساب‌ [1] كرد، نه تا اول آفتاب. [2]

مسأله 748- اگر از روى معصيت، يا به واسطه عذرى نماز مغرب يا نماز عشا را تا نصف شب نخواند، بنابر احتياط واجب، بايد تا قبل از اذان صبح، بدون اين كه نيت ادا و قضا كند به‌جا آورد.

وقت نماز صبح‌

مسأله 749- نزديك اذان صبح از طرف مشرق، سفيده‌اى رو به بالا حركت مى‌كند كه آن را فجر اول گويند. موقعى كه آن سفيده پهن شد، فجر دوم و اول وقت نماز صبح است. و آخر وقت نماز صبح موقعى است كه آفتاب بيرون مى‌آيد.

احكام وقت نماز

مسأله 750- موقعى انسان مى‌تواند مشغول نماز شود، كه يقين كند وقت داخل شده است، يا دو مرد عادل به داخل شدن وقت خبر دهند.

مسأله 751- اگر به واسطه ابر يا غبار يا نابينايى و يا بودن در زندان، نتواند در اول وقت نماز، به داخل شدن وقت يقين كند، چنانچه گمان داشته باشد كه وقت داخل شده‌ [3] مى‌تواند مشغول نماز شود ولى احتياط مستحب آن است كه نماز را تأخير

[1] احتياط واجب آن است كه در مثل نماز مغرب و عشا نصف شب را تا اذان صبح حساب كنند و از آن تأخير نيندازند، و در مثل نماز شب تا اول آفتاب را حساب كنند.

[2] بنابراين تقريباً يازده ساعت و يك ربع بعد از ظهر شرعى آخر وقت نماز مغرب و عشا است.

[3] در مثل ابر و چيزهايى كه براى همه مانع است از يقين كردن به اول وقت با گمان‌مى‌تواند وارد نماز شود، ولى براى مثل نابينا و كسى كه حبس است احتياط واجب آن است كه تأخير بيندازد تا يقين كند كه وقت داخل شده.