مسأله 658- كسى كه وقت نماز او تنگ نيست و براى تهيه آب وقت دارد، اگر يقين دارد، در محلى دورتر از مقدارى كه بايد جست‌وجو كند آب هست، بايد براى تهيه آب برود [1]، و اگر گمان دارد آب هست رفتن به آن محل لازم نيست ولى اگر گمان او قوى باشد [2]، بنابر احتياط واجب بايد براى تهيه آب به آن محل برود.

مسأله 659- لازم نيست خود انسان در جست‌وجوى آب برود، بلكه مى‌تواند كسى را كه به گفته او اطمينان دارد بفرستد و در اين صورت اگر يك نفر از طرف چند نفر برود كافى است.

مسأله 660- اگر احتمال دهد كه داخل بار سفر خود، يا در منزل يا در قافله آب هست بايد به قدرى جست‌وجو نمايد كه به نبودن آب يقين كند يا از پيدا كردن آن نا اميد شود.

مسأله 661- اگر پيش از وقت نماز جست‌وجو نمايد و آب پيدا نكند و تا وقت نماز همان جا بماند، چنانچه احتمال دهد كه آب پيدا مى‌كند [3]، احتياط واجب آن است كه دوباره در جست‌وجوى آب برود.

مسأله 662- اگر بعد از داخل شدن وقت نماز جست‌وجو كند و آب پيدا نكند و تا وقت نماز ديگر در همان جا بماند، چنانچه احتمال دهد كه آب پيدا مى‌شود احتياط واجب آن است كه دوباره در جست‌وجوى آب برود [4].

[1] مگر اين كه رفتن مشقّت داشته باشد يا مانع ديگرى باشد.

[2] يعنى اطمينان داشته باشد.

[3] اگر احتمال ندهد كه آب تازه پيدا شده جست‌وجو لازم نيست گرچه احتمال بدهد كه درجست‌وجوى پيش غفلت كرده و آب را نديده بلكه وجوب اين احتياط در هر صورت معلوم نيست.

[4] حكم اين مسأله مثل مسأله پيش است.