رسيده با او دفن شده باشد و ورثه راضى نشوند كه آن چيز در قبر بماند، ولى اگر وصيت كرده باشد [1] كه دعا يا قرآن يا انگشترى را با او دفن كنند، براى بيرون آوردن اينها نمى‌توانند قبر را بشكافند.

سوم: آن كه ميت بى‌غسل يا بى‌كفن دفن شده باشد، يا بفهمند غسلش باطل بوده، يا به غير دستور شرع كفن شده يا در قبر، او را رو به قبله نگذاشته‌اند.

چهارم: آن كه براى ثابت شدن حقى بخواهند بدن ميت را ببينند.

پنجم: آن كه ميت را در جايى كه بى‌احترامى به اوست مثل قبرستان كفار يا جايى كه كثافت و خاكروبه مى‌ريزند دفن كرده باشند.

ششم: آن كه براى يك مطلب شرعى كه اهميت آن از شكافتن قبر بيشتر است، قبر را بشكافند؛ مثلًا بخواهند بچه زنده را از شكم زن حامله‌اى كه دفنش كرده‌اند بيرون آورند.

هفتم: آن كه بترسند درنده‌اى بدن ميت را پاره كند، يا سيل او را ببرد يا دشمن بيرون آورد.

هشتم: آن كه قسمتى از بدن ميت را كه با او دفن نشده بخواهند دفن كنند ولى احتياط مستحب آن است‌ [2] كه آن قسمت از بدن را طورى در قبر بگذارند كه بدن ميت ديده نشود.

غسل‌هاى مستحب‌

مسأله 651- غسل‌هاى مستحب در شرع مقدس اسلام بسيار است و از آن جمله است:

1- غسل جمعه، و وقت آن از اذان صبح است تا ظهر، و بهتر است نزديك ظهر

[1] اگر وصيت او زيادتر از يك سوم مالش نباشد.

[2] بلكه بنابر احتياط واجب.