و بهتر آن است‌ [1] كه تا روى پا برسد. و درازى سرتاسرى بايد به قدرى باشد كه بستن دو سر آن ممكن باشد، و پهناى آن بايد به اندازه‌اى باشد كه يك طرف آن روى طرف ديگر بيايد.

مسأله 578- مقدارى از لنگ، كه از ناف تا زانو را مى‌پوشاند و مقدارى از پيراهن كه از شانه تا نصف ساق را مى‌پوشاند، مقدار واجب كفن است، و آنچه بيشتر از اين مقدار در مسأله قبل گفته شد، مقدار مستحب كفن مى‌باشد.

مسأله 579- اگر ورثه بالغ باشند و اجازه دهند كه بيشتر از مقدار واجب كفن را، كه در مسأله قبل گفته شد از سهم آنان بردارند، اشكال ندارد، و احتياط واجب‌ [2] آن است كه بيشتر از مقدار واجب كفن را از سهم وارثى كه بالغ نشده بر ندارند.

مسأله 580- اگر كسى وصيت كرده باشد كه مقدار مستحب كفن را كه در دو مسأله قبل گفته شد، از ثلث مال او بردارند، يا وصيت كرده باشد ثلث مال را به مصرف خود او برسانند ولى مصرف آن را معيّن نكرده باشد يا فقط مصرف مقدارى از آن را معيّن كرده باشد، مى‌توانند مقدار مستحب كفن را از ثلث مال او بردارند.

مسأله 581- اگر ميت وصيت نكرده باشد كه كفن را از ثلث مال او بردارند و بخواهند از اصل مال بردارند، احتياط واجب آن است‌ [3] كه مقدار واجب كفن را به ارزان‌ترين قيمتى كه ممكن است تهيه نمايند ولى اگر كسانى از ورثه كه بالغ هستند اجازه بدهند كه از سهم آنان بردارند، مقدارى را كه اجازه داده‌اند، از سهم آنان مى‌شود برداشت.

[1] بهتر بودن معلوم نيست.

[2] بلكه احتياط واجب آن است كه مقدار احتياطى را نيز از سهم نا بالغ برندارند.

[3] اين احتياط واجب نيست، و مى‌توانند به طور متعارف كه لايق به شأن ميت است كفن‌و چيزهاى ديگرى كه از واجبات دفن ميت است از اصل مال بردارند، و احتياط خوب است در صورتى كه توهين به ميت نشود.