مسأله 2569- اگر بعد از آن كه يك سال اعلان كرد و صاحب مال پيدا نشد مال را براى صاحبش نگهدارى كند و از بين برود، چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى نكرده و تعدى يعنى زياده‌روى هم ننموده ضامن نيست ولى اگر از طرف صاحبش صدقه داده باشد، يا براى خود برداشته باشد، در هر صورت ضامن است.

مسأله 2570- كسى كه مالى را پيدا كرده، اگر عمداً به دستورى كه گفته شد اعلان نكند، گذشته از اين كه معصيت كرده، باز هم واجب است اعلان كند.

مسأله 2571- اگر بچه نابالغ چيزى پيدا كند، ولىّ او بايد اعلان نمايد.

مسأله 2572- اگر انسان در بين سالى كه اعلان مى‌كند از پيدا شدن صاحب مال نااميد شود احتياط واجب آن است كه آن را صدقه بدهد.

مسأله 2573- اگر در بين سالى كه اعلان مى‌كند مال از بين برود، چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى كرده، يا تعدى يعنى زياده‌روى كرده باشد بايد عوض آن را به صاحبش بدهد، و اگر كوتاهى نكرده و زياده‌روى هم ننموده چيزى بر او واجب نيست.

مسأله 2574- اگر مالى را كه نشانه دارد و قيمت آن به 6/ 12 نخود نقره سكه‌دار مى‌رسد در جايى پيدا كند كه معلوم است بواسطه اعلان صاحب آن پيدا نمى‌شود مى‌تواند در روز اول آن را از طرف صاحبش صدقه بدهد و چنانچه صاحبش پيدا شود و به صدقه دادن راضى نشود بايد عوض آن را به او بدهد و ثواب صدقه‌اى كه داده مالِ خود او است.

مسأله 2575- اگر چيزى را پيدا كند و به خيال اين كه مالِ خود او است بردارد بعد بفهمد مال خودش نبوده، بايد تا يك سال اعلان نمايد.

مسأله 2576- لازم نيست موقع اعلان، جنس چيزى را كه پيدا كرده بگويد بلكه همين قدر كه بگويد چيزى پيدا كرده‌ام كافى است.

مسأله 2577- اگر كسى چيزى را پيدا كند و ديگرى بگويد مالِ من است، در صورتى بايد به او بدهد كه نشانه‌هاى آن را بگويد، و يقين پيدا كند كه مال او است ولى اگر ذكر نشانه‌ها فقط موجب گمان مالك بودنش باشد مخير است كه به او بدهد يا از دادن به او خوددارى نمايد.