و همچنين است اگر يكى از اينها در دست مسلمان باشد، ولى اگر بدانند آن مسلمان از كافر گرفته و رسيدگى نكرده كه از حيوانى است كه به دستور شرع كشته شده يا نه، نجس مىباشد.
5- خون
مسأله 96- خون انسان و هر حيوانى كه خون جهنده دارد، يعنى حيوانى كه اگر رگ آن را ببرند خون از آن جستن مىكند، نجس است، پس خون حيوانى كه مانند ماهى و پشه خون جهنده ندارد، پاك مىباشد.
مسأله 97- اگر حيوان حلال گوشت را به دستورى كه در شرع معين شده بكشند و خون آن به مقدار معمول بيرون آيد، خونى كه در بدنش مىماند، پاك است، ولى اگر به علت نفس كشيدن يا بواسطه اين كه سر حيوان در جاى بلندى بوده خون به بدن حيوان برگردد، آن خون نجس است.
مسأله 98- خونى كه در تخممرغ مىباشد نجس نيست، ولى به احتياط واجب بايد از خوردن آن اجتناب كند، و اگر خون را با زرده تخممرغ به هم بزنند كه از بين برود، خوردن زرده هم مانعى ندارد.
مسأله 99- خونى كه گاهى موقع دوشيدن شير ديده مىشود نجس است و شير را نجس مىكند.
مسأله 100- خونى كه از لاى دندانها مىآيد، اگر بواسطه مخلوط شدن با آب دهان از بين برود، پاك است، و فرو بردن آب دهان در اين صورت اشكال ندارد.
مسأله 101- خونى كه به واسطه كوبيده شدنِ زيرِ ناخن يا زيرپوست مىميرد، اگر طورى شود كه ديگر به آن خون نگويند، پاك است، و اگر به آن خون بگويند در صورتى كه ناخن يا پوست سوراخ شود، اگر مشقت ندارد بايد براى وضو و غسل خون را بيرون آورند و اگر مشقت دارد بايد اطراف آن را به طورى كه نجاست زياد نشود، بشويند و پارچه يا چيزى مثل پارچه، بر آن بگذارند و روى پارچه دست تر بكشند.
مسأله 102- اگر انسان نداند كه خون، زيرپوست مرده يا گوشت بواسطه كوبيده