مسأله 939- مستحب است بدن انسان در موقع گفتن اقامه آرام باشد و آن را از اذان آهسته‌تر بگويد و جمله‌هاى آن را به هم نچسباند، ولى به اندازه‌اى كه بين جمله‌هاى اذان فاصله مى‌دهد، بين جمله‌هاى اقامه فاصله ندهد.

مسأله 940- مستحب است بين اذان و اقامه يك قدم بردارد، يا قدرى بنشيند يا سجده كند يا ذكر بگويد يا دعا بخواند يا قدرى ساكت باشد يا حرفى بزند يا دو ركعت نماز بخواند ولى حرف زدن بين اذان و اقامه نماز صبح مستحب نيست، ولى نماز خواندن بين اذان و اقامه نماز مغرب را به اميد ثواب بياورد.

مسأله 941- مستحب است كسى را كه براى گفتن اذان معين مى‌كنند، عادل و وقت‌شناس و صدايش بلند باشد و اذان را در جاى بلند بگويد.

واجباب نماز

واجبات نماز يازده چيز است: اول: نيت، دوّم: قيام يعنى (ايستادن)، سوّم:

تَكْبِيرَةُ الْاحْرامِ يعنى گفتن اللَّه اكبر در اول نماز، چهارم: ركوع، پنجم: سجود، ششم:

قراءت، هفتم: ذكر، هشتم: تشهد، نهم: سلام، دهم: ترتيب، يازدهم: موالات يعنى پى در پى بودن اجزاء نماز.

مسأله 942- بعضى از واجبات نماز ركن است، يعنى اگر انسان آنها را به جا نياورد، يا در نماز اضافه كند عمداً باشد يا اشتباهاً، نماز باطل مى‌شود. و بعضى ديگر ركن نيست، يعنى اگر عمداً كم يا زياد شود، نماز باطل مى‌شود و چنانچه اشتباهاً كم يا زياد گردد نماز باطل نمى‌شود، و ركن نماز پنج چيز است: اول: نيت. دوم:

تكبيرةالاحرام. سوم: قيام در موقع گفتن تكبيرةالاحرام و قيام متصل به ركوع، يعنى ايستادن پيش از ركوع. چهارم: ركوع. پنجم: دو سجده.

نيت‌

مسأله 943- انسان بايد نماز را به نيت قربت، يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم به جا آورد، و لازم نيست نيت را از قلب خود بگذراند يا مثلًا به زبان بگويد كه چهار ركعت نماز ظهر مى‌خوانم قربةً الى اللَّه.