و چهارمين آن‌ها بر اساس احتياط (واجب) است.

مسأله 7- در گوسفندِ اين كفّاره، شرايط قربانى معتبر نيست. و براى ذبح آن محل خاصى نيست، بنا بر اين جايز است كه بعد از برگشتن به محلّش آن را بكشد.

مسأله 8- كسى كه تمام شب را خارج منى‌ نبوده باشد، پس اگر مقدارى از اول شب تا نصف آن در منى بوده بدون اشكال كفّاره‌اى بر او نيست. و اگر پيش از نيمه شب از منى خارج شود يا مقدارى از اول شب را در خارج منى‌ باشد احتياط (واجب) آن است كه كفّاره بر او لازم است.

مسأله 9- كسى كه برايش كوچ كردن روز دوازدهم جايز است واجب است كه بعد از ظهر از منى‌ كوچ نمايد و قبل از ظهر جايز نيست، و كسى كه روز سيزدهم كوچ مى‌كند هر موقع روز بخواهد برايش جايز است.

گفتارى درباره رمى جمره‌هاى سه‌گانه‌

مسأله 1- رمى «جمرات سه‌گانه» يعنى جمره اولى و وسطى و عقبه، در روز شب‌هايى كه بايد بيتوته كند، بر او واجب است، حتى روز سيزدهم براى كسى كه بيتوته شب سيزدهم بر او واجب است، پس اگر رمى را ترك كند حجش صحيح است و لو اينكه عمداً ترك كرده باشد اگر چه گناه كرده است.

مسأله 2- واجب است كه در هر روز هر جمره‌اى را با هفت سنگ بزند، و آنچه كه در رمى جمره عقبه- بنابر آنچه كه گذشت- معتبر بود بدون هيچ فرقى در سنگ‌ها و در رمى (اينجا) معتبر است.

مسأله 3- وقت رمى از طلوع آفتاب تا غروب است، پس اختياراً در شب جايز نيست.

و اگر داراى عذرى مثل خوف و مرض يا علتى باشد و يا چوپان باشد، در شب (قبل از) آن روز يا شب بعدى جايز است.

مسأله 4- ترتيب (در رمى جمرات) واجب است به اينكه از جمره اول شروع كند، سپس جمره وسطى و پس از آن جمره عقبه، پس اگر مخالف اين ترتيب عمل كند و لو