عرض مبارك مى‌رسد: اين جانب اهل سبزوار، در مجاورت همسايه‌اى قرار داريم كه از درويش‌هاى گنابادى مى‌باشد كه نام بزرگ سلسله‌شان سلطان حسين تابنده ياحضرت آقاى رضا على‌شاه مى‌باشد. با اين‌كه درويش مى‌باشد، مسجد مى‌آيد نماز مى‌خواند و خيلى هم اظهار علاقه به آن حضرت مى‌نمايد. ولى همسايه ديگرى داريم ايشان مى‌گويد: اين‌ها پاك نيستند و معاشرت با اين‌ها حرام است و حضرت امام هم اين فرقه را كافر مى‌دانند و دستور آزار و اذيت شخص نامبرده را مى‌دهد. و عده‌اى به منزل نام برده حمله كردند. نام برده از منزل خود رساله آن امام بزرگ را نشان داد و گفت ما يكى هستيم و همه مسلمانيم و آقاى ما با حضرت امام ملاقات كرده و اختلافى نيست و شما خدمت امام نامه بنويسيد، اگر ما نجس بوديم و امام دستور داد ما را سنگسار كنيد. از آن امام بزرگوارم تقاضا دارم اطلاعاتى در اين بابت به ما بدهيد.

بسمه تعالى، كسى كه منكر خدا يا رسول يا ضرورى دين نيست، محكوم به اسلام است و مؤمنين از هر عملى كه موجب تفرقه است، بپرهيزند.

[سؤال 828] 120- 304

3. آيا اشخاصى مثل اديسون به بهشت (به خاطر اختراع) مى‌روند؟

بسمه تعالى، غير موحد راه به بهشت ندارد.

[سؤال 829] 4518- 1008

2. در مورد كافر و نجس بودنش فرموده‌ايد: «بچه‌اى كه پدر يا مادر و يا يكى از جدّ و جدّه‌اش مسلمان باشند پاك است». آيا صرف مسلمان بودن يكى از اين‌ها حين انعقاد نطفه كفايت مى‌كند. بنابراين اگر بعد از انعقاد نطفه همگى كافر شدند، بچه پاك است يا نجس؟ اگر حين انعقاد نطفه همگى آن‌ها كافر بودند، بعد از انعقاد، يكى از آن‌ها اسلام آورد بچه پاك است يا نجس؟

بسمه تعالى، اگر در حين انعقاد نطفه مسلم بوده‌اند، ميزان، حين انعقاد نطفه است، و كافر شدن پدر و مادر بعد از آن موجب حكم به كفر بچه نمى‌شود؛