س 129

- يكى از برادران روحانى مى‌فرمود: «قبل از غسل بايد بدن از نجاست پاك شده باشد و پاك كردن نجاست (از جمله منى) در بين غسل، موجب بطلان غسل است» در صورت صحت مسأله، آيا نمازهاى ما باطل بوده‌اند و بايد قضا شوند؟ (با توجه به اين كه ما قبلا اين مسأله را نمى‌دانستيم!)

ج‌

- اگر يقين داريد كه هنگام غسل، بدن نجس بوده و پيش از تطهير بدن غسل نموديد، غسل باطل است و نمازها قضاء دارد.

س 130

- شخصى به نيت غسل جنابت به حمام مى‌رود و بدن خود را با صابون مى‌شويد ولى در موقع غسل كردن آب قطع مى‌شود، آيا بازهم بدن (با توجه به اين كه هنوز غسل نكرده) نجس است؟

ج‌

- اگر آب به جاهاى نجس بدن جارى شده، پاك شده است.

س 131

- آب قليلى كه براى غسل به كار مى‌رود بعد از جدا شدن از بدن آيا نجس است؟

ج‌

- نجس نيست.

س 132

- در ادارات دولتى جهت نظافت كاركنان حمامى داير نموده‌اند غسل كردن در آن محل جايز است يا خير؟

ج‌

- اگر خلاف مقررات اداره مربوطه نباشد با اجازه مسئولين غسل صحيح است.