بيش از اندازه مايل هستم كه به جبهه بروم.

ج‌

- بستگى به نياز جبهه دارد، و در صورت نياز بايد به مراكز اعزام نيرو مراجعه نمائيد و رضايت همسر معتبر نيست.

س 30

- اين جانب پدر يك شهيد و داراى همسر و 3 پسر زير پانزده سال مى‌باشم و مخارج زندگى خانواده‌ام را از طريق مغازه‌اى كه دارم تأمين مى‌كنم؛ از آنجايى كه حاضر نشدم اسلحه فرزند شهيدم بر زمين بماند، در بسيج سپاه پاسداران جهت اعزام به جبهه نام‌نويسى كرده‌ام، ولى بعضى از بزرگان مى‌گويند: «تو با اين وضع نبايد به جبهه بروى و خانواده خود را بدون سرپرست بگذارى» ضمنا از نظر نيروى بدنى به طور كامل سلامت نبوده و ناراحتى قلبى دارم. تقاضايم اين است كه تكليف شرعى مرا مرقوم فرماييد!

ج‌

- بستگى به نياز جبهه‌ها دارد و تشخيص آن با مسئولين است.

س 31

- اين جانب كارگر معدن هستم كه مايلم به جبهه جنگ حق عليه باطل بروم، امّا موانعى از اين قبيل بر سر راهم هست: پدر و مادرم به غير از من فرزند ديگرى ندارند و هر كدام حدود شصت سال سنّ دارند و خودم پنج فرزند خردسال دارم كه بزرگترين آنها هفت‌ساله و كوچكترين آنها يك‌ساله است كه من اين هشت نفر را بايد از راه كارگرى نان بدهم. لازم شد كه از آن رهبر عزيز سؤال كنم كه آيا با اين شرايط مى‌توانم به جبهه بروم يا خير؟

ج‌

- مادامى‌كه جبهه‌ها نياز به نيرو دارد، شركت در جبهه دفاع واجب است.