مبارزه با طاغوت و كفر جهانى هستند، اگر در افرادى نقاط ضعفى مشاهده شود ولى موضعگيرى در مقابل مبارزين و انقلابيّون نداشته باشند، آيا جايز است با آنان در جهت ضعفى كه دارند مبارزه شود يا آن كه به منظور حفظ وحدت بايد از نقاط ضعف چشمپوشى كرد؟ و اساسا چه ضابطهاى مىتواند ملاك تقديم وحدت بر خط مبارزه يا بالعكس باشد؟
ج
- اگر انقلاب اسلامى را تضعيف نمىكنند و توطئه بر ضدّ جمهورى اسلامى ندارند، در امانند و نبايد با آنان مبارزه كرد.
س 6
- روحانى نمايانى كه آمريكا و يا دولتهاى دستنشانده آمريكا و ديگر دولتهاى كفر را با توجيهى كه دارند، علنا تأييد مىكنند، آيا جايز است كه با چنين افرادى مبارزه شود و در مجالس و محافل از خط سياسى آنان انتقاد شود تا به رسوايى كشيده شوند و عوام مردم، فريب آنان را نخورند؟
موارد مختلف است و ممكن است اشخاص مزبور را به مقامات جمهورى اسلامى معرّفى كنند تا مسئولين اقدام مقتضى معمول دارند.
س 7
- افرادى در ادارات هستند كه انسان احساس مىكند با انقلاب ميانهاى ندارند و فقط ظاهر خود را عوض كرده و احتمالا گاهى اوقات هم كارشكنى مىكنند آيا معرفى اينطور افراد به مقامات ذى صلاح مملكت از نظر شرعى اشكال ندارد؟ رفت و آمد خانوادگى با آنان چه صورتى دارد؟
ج
- در صورتى كه كارشكنى بكند بعد از ارشاد معرفى او اشكال ندارد.
س 8
- دوستى با كسى كه مسلمان است و فرايض دينى خود را نظير