س 59

- اگر يكى از اعضاى وضو نجس باشد و بعد از وضو شك كند كه پيش از وضو آنجا را آب كشيده يا نه، در رساله در مسأله 278 دو صورت ذكر نموده‌ايد و فرموده‌ايد: «در هر صورت جائى را كه نجس بوده بايد آب بكشد»، آيا در صورت صحت وضو هم بايد تمام جاهاى نجس شده را آب بكشد؟

ج‌

- محل نجس و جائى كه يقينا آب يا رطوبت از آن محل به آنجا سرايت كرده را بايد تطهير كند.

س 60

- در هنگام نماز، گاهى با كمى آب مواجه مى‌شويم و يا عضوى از اعضاى بدن نجس است و يا مانعى در آنهاست كه براى برطرف شدن آنها با مشكلات مواجه مى‌شويم، آيا نماز خواندن با اين وضع صحيح است يا نه؟

ج‌

- اگر آب براى وضو كافى نيست، با تيمم نماز بخواند و در صورتى كه بدن نجس باشد يا مانعى در بدن باشد احكام مفصّله‌اى دارد كه در رساله ذكر شده است.

س 61

- در وضو اگر پاى انسان نجس باشد ولى جاى مسح نجس نيست و مسح كند آيا وضوء صحيح است؟

ج‌

- صحيح است.

س 62

- من مجروح جنگى هستم كه در اثر شكستگى استخوانهايم به هيچ وجه نمى‌توانم بنشينم و براى وضو كسى آب مى‌ريزد و من وضو مى‌گيرم و طهارت‌