به روزه گرفتن كرده‌ام امّا سه سال اوّل را به گفته خواهرم من روزه‌هاى خود را با خوردن چيزهايى باطل مى‌كرده‌ام، ولى خودم به ياد ندارم كه چيزى خورده باشم در صورتى كه خواهرم قسم مى‌خورد كه من روزه‌هاى خود را افطار مى‌كرده‌ام اميدوارم با راهنمايى شما رهبر عزيز تزكيه نفس و باطن كنم!

ج‌

- اگر يادتان نيست كه روزه نگرفته‌ايد يا افطار كرده‌ايد چيزى بر شما نيست.

س 91

- فردى روستايى هستم كه در ماه مبارك رمضان براى كمك به پدرم به مزرعه‌اى مى‌رفتم كه مى‌بايست در آنجا روزه را افطار نمايم ولى چون فكر مى‌كردم كه اگر مسافرت براى معاش باشد نمى‌توان روزه را افطار كرد! لذا من هم تمام روزه‌ها را بجا مى‌آوردم و اكنون هم كه متوجه اشتباه خود شده‌ام در جبهه بسر مى‌برم و چون اختيار اقامت در يك محلّ در دست خودم نيست و هر لحظه نيز برايم امكان فيض شهادت وجود دارد، خواهشمندم بفرماييد تكليف من در اين مورد چيست؟

ج‌

- بايد قضاى روزه‌ها را بجا آوريد و اگر بايد در جبهه باشيد و نمى‌توانيد قصد ده روز كنيد مى‌توانيد قضاى روزه‌ها را تأخير بيندازيد و بعدا بجا آوريد و چنانچه مالى داريد وصيّت كنيد كه در صورت شهادت از مال شما روزه‌ها را بدهند و اگر مال نداريد وصيت لازم نيست.

س 92

- در آغاز بيمارى‌ام يادم نيست كه در اوّلين ماه مبارك رمضان (بعد از بيمارى) آيا روزه گرفته‌ام يا نه؟ امّا فكر مى‌كنم به علّت بيمارى، آن ماه و يا چند روز از آن ماه را روزه نگرفته‌ام و با وضعى كه فعلا دارم در سال بيش از