تهران برگردد.

ج‌

- اگر قصد زندگى دائمى در يك محله تهران دارد آنجا وطن او محسوب مى‌شود و انتقال موقت مضرّ به قصد توطّن نيست.

س 412

- كسى كه در شهرى غير از وطن اصلى خود اقامت گزيده است ولى قصد ندارد كه مادام العمر در آنجا بماند و ممكن است بعد از مثلا ده سال از آنجا منتقل شود آيا چنين شخصى مى‌تواند در اين شهر قصد توطّن نمايد؟

ج‌

- نمى‌تواند و بدون قصد توطّن دائم يا ماندن به مقدارى كه صدق عرفى وطن تحقق يابد حكم وطن مترتب نمى‌شود.

س 413

- آيا انسان مى‌تواند محلّى را به دو شرط (1- تا زمانى كه شغل دولتى و يا غير اختيارى دارد، 2- اگر توانست در آنجا خانه‌اى جهت سكونت خريدارى كند) وطن خود قرار دهد تا بتواند روزه و نمازهايش را مانند وطن بجا آورد؟ در اين صورت در مواقع مراجعه به محلّ سكونت قبلى حكمش چيست؟

ج‌

- با قصد توطن مشروط، وطن نمى‌شود و محلّ سكونت قبلى اگر وطن بوده بدون اعراض به حكم وطن باقى است.

س 414

- اشخاصى كه مهاجر جنگى مى‌باشند ولى خانه خريده‌اند و نيت مراجعه به شهر اصلى خود را دارند آيا وطن براى آنها حساب نمى‌شود؟ حكم روزه و نمازشان چيست؟