ج‌

- با فرض اين كه ده روز فقط در محل سكونت نمى‌مانيد، نمى‌توانيد قصد كنيد.

س 340

- اگر كسى قصد كند كه در جايى ده روز بماند و بداند كه در بين ده روز از حدّ ترخّص خارج مى‌شود، آيا قصد او منعقد مى‌شود يا نه؟ و اگر نداند كه از حدّ ترخّص خارج مى‌شود- ولى خارج مى‌شود- آيا بعد از برگشتن نياز به قصد مجدّد دارد؟

ج‌

- هنگام قصد اقامت ده روز، قصد خروج از حدّ ترخّص محلّ اقامت به مدت يكى دو ساعت مضر نيست و بيش از آن اگر قصد دارد خارج شود ضرر به نيّت اقامت مى‌رساند و در موردى كه قصد خروج مضر نيست در بازگشت تجديد نيّت لازم نيست.

س 341

- شخصى در محلى قصد ده روز نموده نماز و روزه‌اش را تمام مى‌خواند حال بنا بر جواز مسافرت به ما دون سفر اگر اين شخص در بين ده روز اتفاقا به وطن خود مسافرت نمايد در صورتى كه فاصله‌اش هشت فرسخ نباشد آيا چون به وطن رسيد قصدش به هم نمى‌خورد و لو اينكه رفتن و اقامت و برگشتن دو سه ساعت بيشتر طول بكشد؟ يا اينكه قصدش به هم مى‌خورد و بعد از برگشتن مى‌بايستى يا قصد كند يا نمازش را شكسته بخواند؟ نظر مبارك را بيان فرمائيد.