گردد، بعد از بازنشستگى براى ادامه زندگى به تهران برگردد.

ج‌

- اگر قصد زندگى دائمى در يك محله تهران دارد، آنجا وطن او محسوب مى‌شود و انتقال موقّت مضرّ به قصد توطن نيست.

س 307

- در سال 50 به تهران آمدم و قصد برگشتن به وطن اصليم را ندارم ولى بعد از بازنشستگى شايد برگردم و در اين مدّتى كه ساكن تهران بوده‌ام هر چند سال در محلّى ساكن بوده‌ام، وضع نماز و روزه‌ام چه مى‌شود؟

ج‌

- تا از وطن اصلى اعراض نكرده‌ايد حكم وطن باقى است و در تهران حكم مسافر داريد مگر در يك محلّه قصد توطّن و سكونت دائم بنماييد و مدّتى هم در آن بمانيد كه عرفا گفته شود ساكن هستيد.

س 308

- تعدادى از دانشجويان شهرستانى مقيم تهران هستيم كه براى انجام كارهاى عملى به خارج از دانشكده مى‌رويم و بعضى از دانشجويان اظهار مى‌دارند كه اين خروج ما خروج از محله‌اى است به محله ديگر، لذا مى‌گويند نماز ما شكسته [است‌] و نمى‌توانيم روزه بگيريم، وظيفه ما را بيان فرمائيد؟

ج‌

- اگر در محلّى از تهران قصد اقامت ده روز نماييد بعد از خواندن يك نماز چهار ركعتى، رفت و آمد تا كمتر از چهار فرسخ ضرر به قصد اقامه نمى‌زند.