س 287

- فرضا در محيطى هستيم كه افرادى هستند كافر كه نجس مى‌باشند و هيچ اعتقادى نيز به نجس و پاكى ندارند يا در جمعى از مسلمانان هستيم كه آشنا به احكام نيستند و يا رعايت پاكى و نجاست را نمى‌كنند؛ در اينجا چه حكمى قابل اجرا است آيا مى‌شود بنا به عرف مردم آنجا را پاك دانست؟

ج‌

- چيزى را كه شك در ملاقات آن با نجس داريد محكوم به طهارت است.

س 288

- شخصى كه خون را نجس نداند و به نجس و پاكى معتقد نباشد و عملا هم تطهير را رعايت نكند، آيا نجس و لاابالى است؟ رفت و آمد با او و خوردن غذا در منزلش چه صورتى دارد؟

ج‌

- اگر يقين نداشته باشيد كه در اثر ملاقات با نجاست نجس شده است، پاك است.

س 289

- رابطه داشتن (و قرض دادن و پس گرفتن قرض) با همسايه‌اى كه پول آنها از راه دزدى يا حرام به دست مى‌آيد و يا دادن و گرفتن ظروف و غيره در حالى كه آنها نجاست و طهارت اشياء را تشخيص نمى‌دهند، چگونه است؟

ج‌

- اگر يقين به بودن مال حرام در آنچه مورد ابتلاى او است ندارد، اشكال ندارد و با شك در طهارت و نجاست حكم به طهارت مى‌شود.