كه براى اقشار مردم در خور فهم آن تعبير شده و اين اشارات و رموز را نمى‌بايستى نزد ناكسان افشاء نمود كه فتنه خيز است.

اين بيان امام عليه السلام، مفتاحى است براى گشودن رموز و تأويل اين سنخ آثار و احاديث وارده از انبياء و اوصياء صلوات الله عليهم و علم تأويل احاديث از نعمتهاى بزرگ خداوند متعال است كه به برگزيدگان خويش افاضه مى‌فرمايد و آنها به تعليم الهى پوسته‌ها را كنار مى‌زنند و لباب را عرضه مى‌دارند، قال تعالى:

«وَ كَذلِكَ يَجْتَبِيكَ رَبُّكَ وَ يُعَلِّمُكَ مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحادِيثِ» [1]

يعقوب عليه السلام به فرزندش يوسف عليه السلام كه رؤياى خويش را نقل كرد فرمودند: «حتماً پروردگارت تو را بر مى گزيند و تأويل احاديث را به تو مى آموزد» و با اين موهبت الهى بود كه قشور صور رؤيائى سلطان مصر را كنار زند و لباب رؤياى وى را ارائه دهد.

تعليم اهل الله به تعليم الهى و سبب استفاده از زبان رمز و اشاره‌

اهل الله تعالى همانطور كه خداوند متعال، وجهى از آيات خويش را در آفاق به آنان ارائه مى‌دهد، وجه ديگرى از آيات خويش را در انفس شان بآنها ارائه مى‌دهد قال تعالى:

«سَنُرِيهِمْ آياتِنا فِي الْآفاقِ وَ فِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَ وَ لَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ شَهِيدٌ» [2]

اين طائفه به تعليم الهى از راه دل به بطون قرآن و اسرار بدء و عود، واقف مى‌شوند و چون يافته آنها معنائى است حديث و نو و با يافته قشريون تطبيق‌

[1] «يوسف»، 6.

[2] «فصّلت»، 53.