اجازه نامه [به آقاى حسين محقق قمى، در امور حسبيه و شرعيه‌]

زمان: 14 بهمن 1340/ 27 شعبان 1381

مكان: قم‌

موضوع: اجازه در امور حسبيه و شرعيه‌

مخاطب: محقق قمى، حسين‌

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

الحمد للَّه رب العالمين، و الصلاة و السلام على محمد و آله الطاهرين، و لعنة اللَّه على اعدائهم اجمعين.

و بعد، جناب مستطاب عماد الاعلام و ثقة الاسلام آقاى آقا ميرزا حسين محقق قمى- دامت افاضاته- كه مدتها عمر شريف را صرف در تحصيل علوم شرعيه نموده‌اند و بحمد اللَّه به كمالات علميه و عمليه نايل شده‌اند و به صلاح و سداد و وثاقت موصوف مى‌باشند، از قِبَل حقير مجازند در تصدى امور حسبيه و شرعيه كه در عصر غيبت ولى امر- عجل اللَّه تعالى فرجه الشريف- از مختصات فقيه جامع الشرايط است «فله التصدي لما ذكر مع مراعاة الاحتياط»؛ و نيز جناب ايشان مجازند در اخذ سهم مبارك امام- عليه السلام- و صرف آن در اعاشه خودشان به نحو اقتصاد مادامى كه اشتغال به تحصيل يا ترويج دارند، و ايصال بقيه را نزد حقير براى صرف در حوزه مقدسه علميه.

«و اوصيه- ايّده اللَّه تعالى- بما اوصى به السلف الصالح من ملازمة التقوى و التجنب عن الهوى و التمسك بعروة الاحتياط فى الدين و الدنيا؛ و ارجو منه ان لا ينسانى من صالح دعواته»؛ و السلام عليه و على اخواننا المؤمنين و رحمة اللَّه و بركاته.

به تاريخ 27 شهر شعبان المعظم 1381

روح اللَّه الموسوي الخمينى‌