صحبتهاي آيت الله ميلاني در نقد مقاله هفته نامه افق

بسم الله الرحمن الرحيم

تاریخ : 84/11/03

حضرت آيت الله العظمي ميلاني

بحث ما در آيه نجويٰ است. همين امروز روزنامه اي به دست من رسيد كه حوزه علميه آن را منتشر مي كند. از يك آقايي سوال كردند:

نظر شما درباره آيه نجوي چيست؟

جواب داده است:

سيد قطب در اينجا حرف خوبي دارد مبني بر اينكه آيه نجوي مي خواست صحنه اي ايجاد كند براي القاي يك پيام و وقتي اين پيام رسانده شد، پرده برچيده مي شود. عرب هاي آن زمان به خاطر اخلاق خوب پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) قبل از بعثت، با ايشان مثل يك انسان معمولي تحدّث و گفت و گو داشتند و مي خواستند زمان زعامت شان در مدينه هم اين روش را ادامه دهند. اما با توجه به مسؤوليت سنگين پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) ديگر امكان ندارد آحاد مردم به صورت انفرادي با پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) به صحبت بنشينند. اين آيه با اين پيام نازل شد كه اگر سخن شما ارزشمند است و جنبه هاي اجتماعي مهمي دارد، خدمت رسول الله (صلي الله عليه و آله) برسيد و گرنه مزاحم نشويد. عرب ها اين پيام را گرفتند و مزاحم نشدند، نه آن كه از دادن صدقه بخل كنند. حكم اين آيه حكومتي بود و به شرايط خاصي مرتبط مي شد. پس ربطي به ناسخ و منسوخ ندارد و پيام آيه همچنان جاويد است. فرض كنيد ما با رهبر انقلاب سابقه دوستي داشتيم. حالا اگر هر دقيقه بخواهيم وقت شان را بگيريم، صحيح نيست. با مسؤول نبايد مثل يك شخص عادي برخورد كرد. پس اين آيه نسخ نشده است.

پيام آيه اين است كه نبايد براي امور ساده، مزاحم پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) شد. عرب ها اين پيام را گرفتند و مؤدب به آداب إلهي شدند، لذا لازم نيست ديگر براي حرف هاي مهم و ارزشمند هم پول بدهند؛ زيرا تكلف است. اشكال اين جا است كه آيه اي در قرآن باشد و به آن عمل نشود. در حالي كه به اين آيه هم در زمان رسول الله (صلي الله عليه و آله) و هم اكنون عمل مي شود و مي گويند مزاحم مسؤولان خود نشويد.

اين آقا، در حوزه علميه قم به عنوان مفسّر صحبت كرده است بر خلاف قرآن و سنت و اتفاق كلمه مفسرين من السابقين و اللاحقين و من اهل السنة و الشيعة. از سيد قطب صاحب تفسير في ضلال القرآن نقل مي كند اين آيه را:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لَا تَقْرَبُوا الصَّلَاةَ وَ أَنْتُمْ سُكَارَي حَتَّي تَعْلَمُوا مَا تَقُولُونَ

سوره نساء/آيه43

و مي گويد امير المومنين (عليه السلام) بوده است. اگر جز اين كلمه در اين تفسير نبود، كافي است كه بر امير المومنين (عليه السلام) و رسول اكرم (صلي الله عليه و آله) و حوض كوثر نتواند در روز قيامت وارد شود و هم چنين صحابه و اين آيه را در انكار فضيلت امير المومنين (عليه السلام) با اين همه كلمات مفسرين مي آورد. آن وقت در نشريه حوزه علميه قم منتشر شود! من تقاضا دارم از مسئولين اين نشريه، مانند ساير نشريه هايي كه دراين كشور و ساير دنيا منتشر مي شود، در اولين صفحه اين نشريه بنويسند:

آنچه كه در اين نشريه از مقالات منتشر مي شود، كلام گوينده است و منعكس كننده نظر ناشرين و مسئولين تحريريه اين مجله نيست.

به آقايان ابلاغ كنيد كه در اين نشريه بنويسد آنچه كه در نشريه منتشر مي شود، منعكس كننده آراء حوزه علميه و اساتيد و مدرسين نيست. اگر اين نشريه فردا به دست اهل سنت و وهابيت و منكرين خدا و رسول اكرم (صلي الله عليه و آله) بيفتد، اين را به حوزه علميه نسبت خواهند دارد.

اگر كسي مي خواهد در دنيا و آخرت، خاسر باشد، خودش مي داند. اما به حوزه علميه نسبت داده نشود.

* * * * * * *

* * * * * * *

* * * * * * *

«««و السلام عليكم و رحمة الله و بركاته»»»