بنابراين اگر اهل دلى در حسرت كسانى كه همواره در نمازند , سخنى گفت , مراد او آن اشخاصى است كه دائم با ياد خدا زيسته و از آنچه كه مورد رضاى او نيست پرهيز مى نمايند

مبناى فلسفى نظر علامه طباطبايى ( ره ) را در براهين محكم حكمت متعاليه بايد جستجو كرد جسمانيه الحدوث و روحانيه البقاء بودن آدمى از جمله مسائلى است كه مبناى مورد نياز وحشى بالطبع و مدنى بالفطره بودن انسان را تامين مى كند بر اساس اين مبناى استوار است كه آدمى عليرغم تعدد مراتب و قواى جسمانى و روحانى خود يك حقيقت واحدى را تشكيل مى دهد كه از خاك سر بركشيده و تا حظيره قدس الهى بال و پر مى گشايد

شواهد و تاييدات قرآنى

آيات قرآن كريم نيز انسان متفكر را به سوى نظر مذكور راهنمايى مى كند , انسان در ابتداى كار كه به قرآن كريم مانوس ميشود گمان آن مى برد , كه با تدقيق در قرآن به ترجمه و تفسير آن مى پردازد , اما چون عميق تر مى شود , قرآن را ترجمان و مبين هستى خود مى يابد

او در آغاز كار مى پندارد كه به تلاوت كتاب بيرونى مشغول است , اما چون گوش جان باز مى نمايد خود را خواننده و بلكه شنونده كتاب وجود خود مى يابد , انسان در بدائت امر كه فرمان خدا به عدل و احسان را تلاوت مى نمايد مى پندارد كه اين سخن را از بيرون جان خود مى شنود اما بعد مى بيند كه به كلام فطرت و قلب خود گوش