از جمله احكامى كه افتاء , قضا و ولايت اجتماعى مسلمين مشروط به آن است عدم فسق و بلكه احراز عدالت است مجتهد مانند پزشك نيست تا عمل به نسخه او در هر صورت جايز و يا لازم باشد

طبيب اگر خودش امور بهداشتى را رعايت نكند و از آنچه مضر به حال اوست پرهيز ننمايد , مريض مى تواند از تخصص او جهت بهبود خود استفاده كند , وليكن افراد اجتماعى نمى توانند از فتوى مفتى و يا حكم مجتهدى استفاده كنند كه خود عامل به فتاوى و احكام صادره نبوده و متخلق به اخلاق الهى نمى باشد

نكته اى كه در تتميم مطلب مزبور بايد افزود اين است كه بحث از ثبات و تقدس مخصوص به شريعت يعنى قوانين و مقررات دينى نبوده و شامل علوم ديگر نيز مى شود و مراد از علوم ديگر تنها علومى كه در دايره اصول دين مطرح مى گردند نظير مبدء شناسى و يا معاد شناسى نيست بلكه مراد همه علوم نظرى يا عملى است كه اسلام درباره آنها نظر داده است