علوم اعتبارى عبارت از مجموعه اطلاعاتى هستند كه فاقد ربط و ضرورت منطقى مى باشند , از مجموعه قضايايى اين چنين كه به منظورى خاص فراهم مى آيند يك عنوان انتزاعى به نام موضوع علم اعتبار ميشود , و وقتى وجود موضوع آن اعتبارى شد وحدت آن نيز اعتبارى خواهد بود , و اگر وجود و وحدت موضوع اعتبارى بود مصحح براى اثبات وجود حقيقى مجموعه مسائل آن نبوده و قهرا زمينه اثبات وحدت آن فراهم نمى باشد

هر علم اگر حقيقى باشد بين موضوع آن با موضوعات و محمولات مسائل آن ربطى حقيقى است كه بر اساس مبادى تصورى و تصديقى خاص تبيين مى شوند و اگر علم اعتبارى باشد هر چند فاقد يك موضوع حقيقى است ليكن بين موضوعات مسائل آن علم با محمولات آن مسائل پيوند و ارتباط خاص است , اين پيوند و ارتباط نيز در تبيين خود محتاج به مبادى مخصوص هستند

برخى از مبادى مربوط به همان علمى است كه در آن علم , مورد استفاده قرار مى گيرند و بعضى ديگر مباديى هستند كه از ديگر علوم تحصيل مى شوند

معرفت شناسى و مبادى آن

از آنچه در فصول اخير گذشت نتايجى چند آشكار مى شود , آنچه كه اينك مورد نظر است اين است كه معرفت شناسى هر چند ناظر به كيفيت و چگونگى بسط و گسترش علوم است ليكن خود به عنوان