با اين بيان جايگاه معرفت شناسى در ميان مجموعه معارف بشرى دانسته مى شود معرفت شناس گاه پيرامون رشته اى خاص به كاوش پرداخته , و پيدايش , پرورش , تحول و تكامل , انسجام و يا التقاط خصوص آن رشته را مورد بحث قرار ميدهد , مانند وقتى كه درباره معارف ادبى و يا معارف دينى به بحث مى پردازد , و گاه در حوزه اى وسيع تر به تبيين روابط همه معارف بشرى مشغول مى گردد , در هر صورت شكى نيست كه معرفت شناس در رتبه چهارم از سلسله مراتب مذكور واقع مى گردد

موارد استعمال معرفت و مغالطه هاى لفظى

استعمال هاى گوناگون كلمه علم و معرفت كه به حسب متعلقات مختلف علوم شكل مى گيرد گاه منشا نوعى از خلط و مغالطه مى شود كه منشاء آن اشتراك لفظى است , زيرا كه علم و معرفت در هر يك از استعمال هاى خود , از خصوصيات مربوط به مصداق خود بهره مى برد , عدم توجه به خصوصيات هر مرتبه از علم موجب خلط احكام مربوط به مراتب مختلف مى گردد اين مطلب نكته اى است كه در هنگام بيان احكام مربوط به معرفت همواره بايد مورد توجه قرار گيرد تا آن كه به عنوان نمونه ميان احكام و مباحث هستى شناسى معرفت با احكام و مسائل معرفت شناسى اشتباه و اختلاطى واقع نگردد