یادداشتهای استاد مطهری، ج 1، ص: 420

باید از چیزهای خوب و مورد علاقه انفاق کرد، نه از دور . ریختنی ها و ته ظرفی ها و پس مانده ها

سوره بقره آیه 267 میفرماید:

یا أیهَا الَّذینَ امَنوا أنْفِقوا مِنْ طَیباتِ ما کسَبْتُمْ وَ مِمّا أخْرَجْنا لَکمْ مِنَ الْأرْضِ وَ لا تَیمَّمُوا الْخَبیثَ مِنْهُ تُنْفِقونَ وَ لَسْتُمْ بِاخِذیهِ إلّاأنْ تُغْمِضوا فیهِ وَاعْلَموا أنَّ اللَّهَ غَنِی حَمیدٌ..

آل عمران، آیه 92:

لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتّی تُنْفِقوا مِمّا تُحِبّونَ وَ ما تُنْفِقوا مِنْ شَی ءٍ فَإنَّ اللَّهَ بِهِ عَلیمٌ..

اینکه انفاقات باید از چیزهای خوب باشد دو اثر دارد: یکی اینکه حکمت روحی و معنوی انفاقات دورکردن بخل و مال پرستی است (خُذْ مِنْ أمْوالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَکیهِمْ بِها)، برای این است که مال در راه عقیده و ایمان فدا بشود و در انسان روح گذشت پیدا شود، انسان را به تعبیر قرآن از اخلاد و تزین حب دنیا و از رضا و اطمینان به دنیا نجات بدهد، و این با انفاق امور دورریختنی حاصل نمیشود. دوم اینکه مقصود سدّ احتیاج و از بین بردن فاصله مادی و معنوی بین طبقات است. با انفاق امور دور ریختنی سدّ احتیاجِ کامل نمیشود و بعلاوه حس حقارت در طرف که باید ته مانده سفره دیگری را بخورد باقی میماند

انفاقات اثر دارد

سوره بقره، آیه 261: