یادداشتهای استاد مطهری، ج 1، ص: 265

اطلاق کرده باشد.

رجوع شود به (تاریخ اجتماعی ایران) تألیف مرتضی راوندی

امر به معروف - رعایت حال مردم در اینکه . هر سخنی ولو راست باشد نباید گفته شود

سخن غذای روح است. همان طوری که سالم بودن و ویتامیندار بودن غذا کافی نیست که به هرکسی تجویز شود، کلام و سخن هم همینطور است. غذا برای هضم و جذب است، سخن و کلام هم همینطور است. باید سخنی گفت که شنونده بتواند آن را هضم کند و در روحش جذب شود. بسیاری از سخنان از قبیل بعضی معجزات یا مطالب آسمانی و قلمبه و یا دستورهای تعبدی قابل جذب نیست.

علی علیه السلام میفرماید: لا تقل ما لا تعلم بل لا تقل کل ما تعلم (حکمت 382).

در (کافی) از رسول اکرم نقل میکند: نحن معاشر الانبیاء امرنا ان نکلم الناس علی قدر عقولهم. اینهاست حقایقی که آمرین به معروف و مخصوصاً خطبا و مبلغین و مدعیان هدایت و ارشاد باید رعایت کنند

امر به معروف - مرحله قتل

رجوع شود به (وسائل) جلد 2، ذیل احکام جهاد، صفحه 436

امر به معروف و نهی از منکر - تبلیغهایی که اثر معکوس دارد

راجع به دعوتها و تبلیغهایی که اثر معکوس دارد رجوع شود به ورقههای «ایمان به گفتههای پیغمبر یا به آثار گناهان».