یادداشتهای استاد مطهری، ج 1، ص: 217

یعنی اینها مردمی اخلاقی ولی مرتجع و اهل مدارا و تسلیم و منکر هر نوع جهاد و مبارزه با رژیمهای استبدادی و با استعمار، و درحقیقت منکر دخالت در سیاست، و بالاخره کهنه گرا تلقی شدند، و درحقیقت تمایل امثال رشید رضا به وهابیگری و اعراض از روش مبارزه جویانه سید جمال و کواکبی با استبداد و استعمار و انجماد در شخصیتهای سلفی، این مصیبت را برای نهضت اصلاح به بار آورد

اصلاح و تجدد فکر دینی - علل سستی وضع اصلاح طلبان

ص 63:

«آنچه که موجب شگفتی است این است که پیشرفتها و موفقیتهای جنبشهای اصلاح- در الجزایر و تا حدودی در مصر- در سقوط و انحطاط آن سهیم بوده است. بسیاری از فعالان جنبش اصلاح فریفته قدرت شدند. به این ترتیب آنان شور و حرارتی را که برای به پیروزی رساندن ارزشهای اسلامی داشتند از دست دادند و به نوعی فرصت طلبی محافظه کارانه دست زدند.

در این تغییر جهت، آنان که مجبور بودند مذهب رسمی را با سلاح عقیده تجهیز کنند و به آن سامان بخشند به صورت عوامل توجیه درآمدند، و دفاع از اسلام واقعی که هدف اصلی نهضت اصلاح در مبارزاتش محسوب میشد به عهده کسانی واگذار شد که با هر نوع مصالحه با رژیم که آن را غیرعادل و غیرقانونی میدانستند دشمن بودند.».

و وسوسه قدرت همان بود که اخوان المسلمین را از طرفی به تروریسم تشویق کرد و از طرفی به سازش با حکومتهای فاسد از قبیل حکومتی که بعد از اتحاد مصر و سوریه در سوریه پدید آمد و از قبیل حکومت سعودی وادار کرد.