مقصود از «مرغ سحر» همان روح عارف است که سحرخیز است و «سحر مناجات» است، که در موضوع سحرخیزی و مناجات سحر و گریه سحر، هیچ کس از حافظ بهتر سخن نگفته، به قدری سوزناک، به قدری مؤثر! و خودش مرد شب زندهدار و سحرخیزی بوده و مکرر تصریح میکند که من هرچه دارم از سحرخیزی دارم.

اینها از کتاب خواندن به دست نمیآید، از کار مرغ سحر به دست میآید؛ از سلوک، از تهذیب نفس، از تضرع، از زاری، از مناجات کردن، از رفتن به درگاه الهی فقط، پیدا میشود.

آنگاه میگوید:

ای بوعلی که از دفتر عقل «مقامات العارفین» مینویسی، ترسم این نکته به تحقیق ندانی دانست.