گل و گلزار و سرو و باغ و لاله

حدیث شبنم و باران و ژاله

خط و خال و قد و بالا و ابرو

عذار وعارض و رخسار و گیسو

لب و دندان و چشم شوخ و سرمست

سر و پا و میان و پنجه و دست

مشو زنهار از این گفتار در تاب

برو مقصود از آن گفتار دریاب

مپیچ اندر سر و پای عبارت

اگر هستی ز ارباب اشارت

نظر را نغز کن تا نغز بینی

گذر از پوست کن تا مغز بینی

نظرگر بر نداری از ظواهر

کجا گردی ز ارباب سرائر

چو هر یک را از این الفاظ، جانی است

به زیر هریک از اینها جهانی است

تو جانش را طلب از جسم بگذر

مسمّا جوی باش از اسم بگذر

فرو مگذار چیزی از دقایق

که تا باشی ز اصحاب حقایق

ای فدای تو هم دل و هم جان

وی نثار رهت هم این و هم آن