وجهه متغیر را هم محال بود داشته باشد.

اگر همه چیز تغییر کند- آنطور که هراکلیتوس در قدیم گفته است و در عصر ما خیلی دنبال کردند- و هیچ چیزی به هیچ وجهی و به هیچ وجههای در دو لحظه در یک حال باقی نماند، میان گذشته و آینده هیچ ارتباطی نمیتواند برقرار باشد و هیچ قانونی نمیتواند در عالم باشد. ولی همین عالم با این وجهه متغیری که دارد- که طبیعت وجهه متغیر عالم است- یک وجهه ثابتی هم دارد که نگهدارنده این وجهه متغیر عالم است که اگر آن وجهه ثابت نبود این وجهه متغیر هم وجود نمیداشت.

حکمای اسلامی که حرکت جوهریه را مطرح کردهاند، توجه به وجهه ثابت عالم هم کردهاند. گفتهاند طبیعت متغیر است اما این طبیعت روحی دارد که آن روح همیشه ثابت است. مولوی در همین زمینه اشعاری عالی دارد، میگوید:

در کل جهان یک حقایق ثابتی است و یک وجهه متغیر. در خود ما [همینطور است.] ما اگر یک روح و یک حیات ثابت و یک منش مشخص نمیداشتیم، این پیکر متغیر را هم نداشتیم. اینکه ما ما هستیم، ما همان آدم چهل سال پیش و پنجاه سال پیش هستیم با اینکه تمام این بدن ما چندین بار تغییر کرده و ریخته، قسمتی از آن به صورت ناخن در زباله دان