نقش حادثه کربلا در تحول تاریخ اسلامی [ ( پانزده گفتار )]

س[1]

بسم اللَّه الرحمن الرحیم

الحمدللَّه رب العالمین بارئ الخلائق اجمعین و الصلوة و السلام علی عبداللَّه و رسوله و حبیبه و صفیه و حافظ سرّه و مبلّغ رسالاته سیدنا و نبینا و مولانا ابیالقاسم محمد صلی الله علیه و آله و علی اله الطیبین الطاهرین المعصومین اعوذ باللَّه من الشیطان الرجیم:

نَحْنُ نَقُصُّ عَلَیک نَبَأَهُمْ بِالْحَقِّ انَّهُمْ فِتْیةٌ امَنوا بِرَبِّهِمْ وَ زِدْناهُمْ هُدی.وَ رَبَطْنا عَلی قُلوبِهِمْ اذْ قاموا فَقالوا رَبُّنا رَبُّ السَّمواتِ وَ الْارْضِ لَنْ نَدْعُوَا مِنْ دونِهِ الهاً لَقَدْ قُلْنا اذاً شَطَطاً [2].

بحث ما در درسهای تاریخ، به بحث نقش انبیا در تحول تاریخ رسید و در اطراف این موضوع بود که این مطلب مورد اقرار و اعتراف همه است که

[1] این سخنرانی در سال 1352 و در شب عاشورا در مسجد امیرالمؤمنین تهران ایراد شده است.

[2]. کهف/ 13 و 14.